هشت سال پس از تصویب قانون راه آهن، فقط ۳۷۷ کیلومتر راه آهن در مازندران و خوزستان ساخته شده بود و هنوز ۱۰۰۰ کیلومتر مسیر که سخت ترین قسمت آن در کوه های البرز و زاگرس را شامل می‌شد باقی مانده بود.
پس از چندین بار تعویض پیمانکاران و دیگر عوامل اجرایی از کشورهای مختلف، رضا شاه که از پیشرفت کند کار مستأصل به نظر می‌رسید ملاقاتی با یک «دانمارکی جسور» داشت که برای دولت ترکیه راه‌آهن ساخته بود و مقامات ترک او را به شاه معرفی کرده بودند.

یورگن ساکسیلد مدیرعامل شرکت مهندسی مشاور کامپساکس پس از این ملاقات در نامه ای به دوست صمیمی اش نوشت: «شاه راه آهن میخواست و تمام منابع لازم را داشت، بجز یک چیز، کسی که جرات قبول مسوولیت را داشته باشد و کسی که بتواند عهده دار مدیریت این کار باشد. من جرات کردم که آنرا انجام دهم.»

ساکسیلد با قبول شرط شاه مبنی انجام شش ساله کار و سپردن تضمین در بانک سوئیس کار را آغاز کرد و با تفکیک کار به ۴۳ قطعه و بکارگیری شرکتهایی از ۹ کشور مختلف، کار را ۶ ماه زودتر از موعد مقرر به پایان رسانده و شاه‌کاری در تاریخ پروژه‌های پیمانکاری از خود به‌جا گذاشت.

بعدها او با وجود پروژه های متعددی که در کشورهای مختلف انجام داده بود، طرحی از مسیر راه آهن ایران، حدفاصل شوراب تا ورسک را برای روی جلد کتاب خاطراتش انتخاب کرد.